Windmolenparken op zee, aanlandplicht, Brexit en een verbod op pulsvisserij bedreigen de sector. Het Europees Parlement zette alvast definitief een streep door pulsvissen, vissen met elektrische schokken.
In onze keuken werken we veel met Nederlandse vis zoals de Pieterman.
Stevig visvlees met de smaak van luxe platvis: de Pieterman heeft het, maar wie kent hem nog? In de keuken hadden we zomaar ineens trek in de kogelvis van de Lage Landen, de Pieterman. Eerst de vergelijking verklaren. Japanners beschouwen fugu, de kogelvis, als een ultieme lekkernij. Krijgt hij zo’n stukje vis voorgezet, dan schiet de adrenalineproductie naar fenomenale hoogten. Dankzij het vakmanschap van de Japanse kok verlaat de fuguliefhebber meestal in blakende gezondheid het etablissement. Zover zal het niet komen, want gasten kogelvis voorzetten is in Nederland verboden. We kunnen wel een smakelijk alternatief bieden, de Pieterman. Deze vis is inderdaad vernoemd naar Zwarte Piet. Ik bedoel niet de helper van de goede Sint, maar in de voorbije eeuwen werd met Zwarte Piet of Pieterman de duivel bedoeld. Pietermannetjes graven zich graag in ondiep water het zand in. Dus de garnalenvissers die op hun blote voeten het zware net door de branding trokken, gingen daar bij tijd en wijle bovenop staan. De giftige stekels van het visje drongen de voetzolen binnen. De felle pijn maakte verder vissen onmogelijk. Zo’n vis komt dan al snel van de duivel.
In de winkel (als de visboer ze heeft) kun je twee soorten pietermannen kopen, de kleine en de gevlekte. De smaak is hetzelfde, de Latijnse namen niet. In een van de twee is het woord ‘vipera’ verwerkt. Dat betekent in gewoon Nederlands adder. Als addervis krijgt de visser ze niet aan de man, dus werd het Pieterman. De vis is niet populair, dit omdat het als bijvangst gezien wordt en vooral de stekels zijn daar debet aan. Onterecht, de beet van de stevige filets lijkt op die van tong, de smaak zit er ook niet ver vanaf. Onze vispartner doet zijn best om voor ons binnenkort elke dag verse pietermannen aangeleverd te krijgen, zodat wij ze op ons menu kunnen zetten.